Rozdział 5 cz.2

W czasie jazdy z Jorgem wspaniale mi się rozmawiało. Tematy do rozmów nam się nie kończyły. Niestety musieliśmy dojechać na miejsce i rozdzielić się z Jorge.

Poszłam w stronę Palomy, która pokazała strój, zaprowadziła mnie do przyczepy gdzie mogłam się przebrać, a następnie zrobiono mi makijaż i fryzurę. Wyszłam na zewnątrz się rozejrzeć. Palcami od rąk kręciłam młynka ze zdenerwowania. Poczułam czyjąś dłoń na moim gołym ramieniu.

-Wszystko dobrze-zapytała mnie Mercedes.

-Tak, tylko się denerwuje. To będzie mój pierwszy pocałunek-szepnęłam.

-Co-krzyknęła.

-Ciii! Jeszcze ktoś usłyszy.

-Ja swój pierwszy miałam w wieku 17 lat z chłopakiem w moim wieku, a ty…

-A ja swój w wieku 14 lat i jeszcze z chłopakiem o 5 lat starszym-przerwałam jej wypowiedź. Smutno spuściłam głowę w dół.-Jestem za młoda na tą rolę-powiedziałam smutna.-Na moim miejscu powinien być ktoś starszy i bardziej doświadczony.

-Tini, jesteś idealna na tą rolę-krzyknęła Lambre.-A teraz spadaj, bo Leoś czeka.

Zaśmiałyśmy się obydwie. Podeszłam do Jorge, po czym on złapał mnie za rękę i spojrzał głęboko w oczy. Ale on ma piękne oczka…

-Gotowa?

-Yyy-zatonęłam w jego oczach.-Szczerze? Nie. A ty?

-Też szczerze? Nie, ale idziemy na żywioł.

Ustawiliśmy się w odpowiednim miejscu i…

-Akcja!

Szliśmy chodnikiem kierując się w stronę białej ławki. Usiedliśmy.

-Tu jest dobrze-westchnął głęboko.-Wszędzie będzie dobrze.

Pytam wzrokiem typu „O co ci chodzi?”

-Zamknij oczy.

-Leon.

-Ufasz mi?

-Ufam.

-To zamknij oczy-zamykam. Mówi dalej.-A teraz wyobraź sobie najbardziej romantyczne miejsce na ziemi.

Otwieram oczy i przechylam delikatnie głowę w prawo.

-No proszę cię. Zrób to.

Robię o co mnie prosi.

-Daleko gdzieś gra idealna piosenka. I brakuje już tylko jednego.

-Czego-szepczę.

Czuję jego dłonie na mojej twarzy, a po chwili jego usta na moich. Pocałunek jest delikatny…

-Cięcie-ktoś krzyczy z obsady. Odsuwamy się od siebie.

                                                                    ***

Ubrana wciąż w to samo siedzę sama w autobusie. Włożyłam swoje słuchawki do uszy puszczając muzykę. Przymknęłam oczy i oparłam głowę o szybę.

Budzę się dopiero gdy chłodniejsze powietrze „chlasta” moje nogi. Otwieram oczy i orientuje się, że musiałam chyba zasnąć. Osobą, która mnie niesie jest przystojny meksykanin.

-Możesz mnie już puścić-mówię mu.

-Przestań odstawię cię dopiero w garderobie-powiedział i pocałował mnie w policzek. Zarumieniłam się na ten gest i spuściłam wzrok.

Jorge tak jak obiecał odstawił mnie dopiero w garderobie gdzie poprawiono mi makijaż oraz fryzurę. Ktoś na oczy założył mi czarną chustę i złapał za ramiona. Gdy tajemnicza osoba mnie złapała poczułam taki przyjemny prąd, dzięki, któremu od razu wiedziałam kto mnie trzyma. Chyba nie muszę mówić? ;)

-Chodź-szepnął mi do ucha i prowadził…Gdzie? Tego nie wiem, ale wiem, że z nim nic by mi się nie stało. Przez kilka minut szliśmy w ciszy, a gdy zdjęli mi tą chustkę z oczu nie mogłam uwierzyć w to co widzę. Na scenie serialowej restauracji stał zespół. I to jaki! Rock Bones!  Uwielbiam ten zespół. Okazało się, że to z nimi w serialu Violetta śpiewa.

                                                     

Po całym dniu niesamowitych wspomnień wróciłam do domu.

-Kochanie, idź już spać.

-Dobrze mamo. Dobranoc. Kocham cię.

-Ja ciebie też myszko-pocałowała mnie w policzek i wyszła z pokoju.

Gdy już przysypiałam dostałam sms-a.Hmmm…Nieznany numer. Otworzyłam wiadomość i się przestarszyła.

Zostaw Jorge w spokoju dziwko! Dobrze ci radzę.

Inaczej coś ci się może „przypadkiem” stać.

Tapeta Jorge:))